घडीको सुईले स्थानीय समयअनुसार बेलुकाको १०:३० देखाउने बित्तिकै पर्दामा म्युजिक भिडियोका गीतहरू घन्किन सुरु भए । त्यसलगत्तै मञ्चमा चढेको नेपथ्यले उसको स्थापनाकाल सम्झ्यो ।

‘आँगनै भरि हिउँ नै झरे
आरु फूल है टिपी राखनू’

वेष्टर्न अस्ट्रेलिया राज्यको राजधानी पर्थमा नेपथ्य सन् २०१७ पछि आइतबार दोस्रोपटक प्रस्तुत हुँदै थियो । गीतलाई निरन्तरता दिँदै ब्यान्डले क्रमशः ‘छेक्यो छेक्यो’, ‘भेँडाको ऊनजस्तो’ र ‘लामपाते सुरती’ जस्ता गीतहरू सुनाउँदै गयो ।

कार्यक्रम अवधिभर ब्यान्डका मुख्य गायक एवं अगुवा अमृत गुरुङले गीत सुनाउने मात्र नभइ दर्शकहरूसँग संवादको क्रमलाई पनि निरन्तरता दिए । ‘उता नेपालमा एक महिना लामो स्वस्थानी सम्पन्न हुने क्रममा छ,’ उनी भनिरहेका थिए, ‘यस्तो बेला विदेशमा रहँदा म तपाइँहरूकै भावनामा एकाकार भएर घरलाई सम्झिरहेको हुन्छु ।’

अमृतले नेपाल रहँदाको बखत उनको कास्कीस्थित गोठमा स्वस्थानी पाठ चल्ने गरेको सन्दर्भ सामाजिक सञ्जालहरूमा राख्दै आएका छन् । ‘आउनुस् यो गुमाउनुको पीडालाई पनि अवसरमा बदलौँ,’ उनले थपे, ‘जीवनमा जसरी पनि रमाउन सक्नु ठूलो कुरा हो, त्यसैले आज साथै मिलेर नाचौँ गाऔँ रमाऔँ ।’

कार्यक्रममा ‘चरि मर्‍यो’, ‘जोमसोमे बजार’ र ‘शिरफूल’ जस्ता गीतहरूले निरन्तरता पाउँदै गए । त्यसपछि पालो थियो लाहुरेहरूले कुनै समय भित्र्याएको गीत ‘नैनाताल’ को ।

‘नेपालीहरू जता गए पनि आफ्ना अनुभवलाई गीतमा ढालेर फर्कने परम्परा पुरानै हो,’ उनले भने, ‘यसरी तन्नेरीहरू अवसरका लागि विदेशिनैपर्ने परम्परा हालसम्म कायमै रहेकोमा चाहिँ दुःख लागेको छ ।’

त्यसपछि गाइएको ‘यो जिन्दगानी’ गीतका क्रममा भने पछाडि पर्दामा मानवसेवा आश्रमले उद्धार गरेका मानिसहरूको हृदयविदारक दृश्य देखाइएको थियो । त्यसै क्रममा अमृतले आफ्नो ब्याण्ड यो सिंगो वर्ष ‘मानवताका लागि संगीत’ नाराका साथ समर्पित हुनु पर्नाको कारण पनि उल्लेख गरे ।

कार्यक्रम अघि बढाउने क्रममा ‘कोशीको पानी यो जिन्दगानी’ सुनाइएको थियो । यसरी एकपछि अर्को गीतमार्फत करुणामा डुबेका दर्शकलाई त्यसपछि भने ब्यान्डले ‘गाउँ गाउँबाट उठ’ र ‘जोगले हुन्छ भेँट’ जस्ता गीतहरुमार्फत् उफार्न सुरु गर्‍यो ।

कार्यक्रममा यसरी रमाइरहेका दर्शक घेरामै सौरभ चापागाइँ र स्मिता कोइरालाको जोडी पनि थियो । ‘धुन, प्रस्तुति, प्रकाश र हलभित्रको आवाज सबैको मिश्रणमा एक प्रकारको गजब उर्जा थियो,’ सौरभ भनिरहेका थिए, ‘हलभित्र पस्दैगर्दा मैले जति चिताएको थिएँ हेरिरहँदा त्योभन्दा धेरै रमाइलो अनुभूति भयो ।’

सौरभले नेपथ्यको कन्सर्ट हेर्नु भनेको आफ्नो निम्ति सपना पूरा हुनुजस्तो रहेको पनि उल्लेख गरे । ‘यतिका वर्षहरूमा यो ब्याण्ड मेरो जोडी, मेरो साथी र मेरो आफन्त सबैथोक बनिसकेको छ,’ कन्सर्ट सकिएर निस्कँदै गर्दा उनले थपे, ‘बितेको दुई घण्टामा मैले बितेको ३० वर्षकै आनन्द समेटिएको महसुस गर्न पाएँ ।’

कार्यक्रमको अन्तिम चरणमा भने अमृतले हलभित्रको तापक्रमलाई थप उच्च बनाउँदै ‘मै नाचे छमछमी’, ‘रेशम’ र ‘तालको पानी’ प्रस्तुत गरेका थिए । हलमा नाचिरहने भीँडभित्रै टिकट काटेर आउने दर्शक मात्र नभइ स्थानीय आयोजक सन्तोष धामी पनि देखिन्थे ।

‘बितेको दस वर्ष पर्थमा आयोजित धेरै ठूला कन्सर्टहरू हेर्न गएको थिएँ,’ उनि भनिरहेका थिए, ‘तर, आज जत्तिको ठूलो उपस्थिति र गुणस्तरीय दुवै हिसाबले भव्य कार्यक्रम यसअघि कहिल्यै भएको मलाई सम्झना छैन ।’

कार्यक्रमको अन्त्यमा नेपाली झण्डाको स्तुती गर्दै ‘रातो र चन्द्रसूर्जे’ गीत गाइरहँदा सिँगो हल उचालिएको थियो । यसरी दुई घण्टाको अवधिभर अमृतले गीत सुनाउने मात्र नभइ नेपाल, नेपाली समाज, भूगोल र संस्कृतिका कुराहरू गरिरहे देशप्रतिको माया दर्साइरहे अनि तल रहेका दर्शकले पनि उत्तिकै जोशले उनलाई साथ दिइरहे । 

मञ्चमा अमृतलाई सँधैजस्तै ड्रमसेटमा ध्रुव लामा, किबोर्डमा सुरज थापा, गितारमा निरज गुरुङ, बेस गितारमा सुविन शाक्य र मादलमा शान्ति रायमाझीले सघाएका थिए । महिनादिन लामो नेपथ्यको श्रृंखलावद्ध अस्ट्रेलिया भ्रमणको लागि यतिबेला प्राविधिक र व्यवस्थापनसमेत गरेर १३ सदस्यीय टोली आइपुगेको छ ।

पर्थको कार्यक्रम सम्पन्न भएपछि अब ब्यान्डले पृथ्वीको दक्षिणी गोलार्द्धमा रहेको सहर सिड्नीतर्फ पाइला चाल्नेछ । अस्ट्रेलियाकै पहिलो राज्य न्यूसाउथ वेल्सको राजधानी एवं आर्थिक केन्द्र सिड्नीमा ब्यान्डले फेब्रुअरी १० तारिख शुक्रबारको दिन आफूलाई प्रस्तुत गर्नेछ । यो कन्सर्ट ‘होडर्न पभिलियन’मा आयोजना हुनेछ ।

सिड्नीपछि भने मेलबर्नमा ब्यान्डले १३ फेब्रुअरीमा प्रस्तुति दिनेछ । त्यसपछि अस्ट्रेलियाकै पुछारतर्फको टापु तास्मानियाको होबार्टस्थित ‘ओडियन थिएटर’ मा १७ फेब्रुअरीमा यो श्रृंखलाकै अन्तिम प्रस्तुति दिएर ब्याण्ड स्वदेश फर्कने कार्यक्रम छ ।