द्वन्द्वग्रस्त गाजा पट्टीका स्थानीयहरू गम्भीर मानवीय सङ्कट भोगिरहेका छन् । गोला बारुदको त्रासका बीच अहिले चर्को गर्मीका कारण जनजीवन थप प्रभावित भएको छ । जसले गर्दा आधारभूत वस्तुको आपूर्ति र चिकित्सा सेवाको अभावसँग जुधिरहेका १७ लाखभन्दा बढी विस्थापित प्यालेस्टिनीहरू मानवीय सङ्कटमा फसेका छन् ।

विस्थापित परिवारहरूले आश्रय लिइरहेका पालभित्र उच्च तापक्रमले बिरामीहरूको अवस्था चिन्ताजनक अवस्थामा पुगेको स्वास्थ्यकर्मीहरूले बताउने गरेका छन् । निरन्तर चिकित्सा उपचारको आवश्यकता पर्ने हजारौँका लागि यस्तो अवस्था खतरनाक साबित भएको छ ।

मोहम्मद अल–मामलौका घाइतेहरू मध्ये एक हुन् । जसको पीडा पीडाभन्दा धेरै टाढा छ । क्लिनिकमा ड्रेसिङ परिवर्तन गर्न, दुखाइ कम गर्न र चिकित्सा सेवाको अभावमा उनको पीडा दिनहुँ बढ्दै गएको छ । 

‘गर्मीको गर्मीबाट हुने पीडा असह्य छ । यदि जाडो भएको भए मलाई पीडा महसुस हुने थिएन, म मेरो औषधि खाएपछि मात्र सुत्न सक्थेँ । मलाई चिकित्सा सहयोग चाहिन्छ, तर अस्पतालहरूमा त्यो छैन । यो साँच्चै कठिन अवस्था हो, पङ्खा पनि छैन । पालमा हेरचाहको अभावबाट पीडित छौँ, यो बिरामीको लागि ठाउँ छैन,’ मोहम्मदले भने । 

अहमद अवाद अर्का घाइते व्यक्ति हुन् । जसको खुट्टामा गम्भीर चोट लागेपछि शल्यक्रिया गरिएको थियो । तर यही अवस्थाहरूमा निको हुनु लगभग असम्भव जस्तो लाग्छ । ‘साधारण पालमा जीवन बिताउँदा निको हुने ठाउँ हुँदैन र निद्रा विलासिता बन्छ,’ उनी पीडा सुनाउँछन् । 

‘मलाई मेरो खुट्टामा अत्यधिक गर्मी महसुस हुन्छ, कहिलेकाहीँ म दुखाइ कम गर्नको लागि मेरो छाला च्यात्ने गरी खुट्टा कोतर्छु। पाल अविश्वसनीय रूपमा तातो छ र तपाईँले देख्न सक्नुहुन्छ, यो म र मेरा बच्चाहरूलाई पनि फिट हुँदैन,’ अहमदले पीडा सुनाए । 

उक्त क्षेत्रमा घाइते र बिरामीहरूको सेवा गर्न आपूर्ति र पूर्वाधारको अभावमा चिकित्सा कर्मचारीहरूले ठूलो चुनौतीहरूको सामना गरिरहेका छन् । जलेको चोटपटकको लागि महिनौँसम्म सघन हेरचाह चाहिन्छ, तर सुविधाहरू छैनन् ।

डाक्टरहरूका अनुसार शरीरको ७० प्रतिशत भाग जलेको अवस्थामा बाँच्ने दर ५० प्रतिशतभन्दा बढी हुन सक्छ, तर विशेष शल्यक्रिया कक्षको अभाव, छाला प्रत्यारोपण अभाव र बिरामीहरूमाझ प्राथमिकता दिनुपर्ने आवश्यकताका कारण युद्धको समयमा यो सङ्ख्या उल्लेखनीय रूपमा घटेको छ। (सिसिटिभी प्लस)